منظور از «فرزندان زن بیوه» فراماسونها هستند. این اصطلاح ناشی از آن است که حیرام (معمار معبد سلیمان) فرزند یک زن بیوه بوده است.
«و سلیمان پادشاه، حیرام را از صور آورد، او پسر زن بیوه از سبط نفتالی بود». (کتاب اول پادشاهان،فصل٧، پاسوق١٣-١۴)
«او مردی دانا و با استعداد است مادرش یهودی و پدرش اهل صور میباشد». (کتاب دوم تواریخ ایام، فصل٢، پاسوق١٣-١۴)
همانطور که در کتاب مقدس مذکور است حیرام فرزند زن بیوه بود. به همین خاطر علاوه بر تکریم مقام حیرام در میان ماسونها، مادر وی نیز دارای احترام میباشد و جایگاه خاصی در آیینهای ماسونی دارد.
در راستای تکریم و زنده نگهداشتن یاد مادر حیرام، مجسمه وی نیز توسط ماسونهای فرانسه ساخته و بهمناسبت یکصدمین سال استقلال آمریکا، در سال 1886 میلادی به این کشور هدیه داده شد.
مجسمه آزادی یک تندیس ساده نیست، بلکه نماد اسرارآمیزی از یک جریان مخفی و مخوف میباشد. طراح اصلی آن فردریک آگوست بارتولدی مجسمهساز فراماسون فرانسوی است، اما سازهی درونی آن را ماسون فرانسوی دیگری بهنام الکساندر ایفل (مهندس برج ایفل)، طراحی کرد.
در ابتدا سازندگان فرانسوی آن اعلام نمودند که این مجسمه نماد تائیس معشوقهی اسکندر است. اما نکتهی ظریفی که در این میان نادیده ماند شباهت بسیار زیاد چهرهی این مجسمه با ایزس اسطورهی مصر باستان و الههی مورد تقدیس ماسونها بود.
از مهمترین اسطورههای مصر باستان، داستان اُزیریس و ایزس میباشد. «اُزیریس» یکی از خدایان حاصلخیزی و «ایزس» همسر او بود. بر اساس اسطورهها اُزیریس قربانی هوی و هوس شد و در پی آن ایزس بیوه گشت.
بعدها فردریک بارتولدی در پاسخ به انتقاد افرادی که بیان میداشتند این مجسمه از نظر فرم صورت به «تائیس» هیچ شباهتی ندارد، گفت: من در طراحی این مجسمه از چهرهی مادر بیوهی خودم الهام گرفتهام!! آری بارتولدی راست میگفت، ولی منظورش از مادر بیوهاش، «ایزس» بود که در واقع مادر بیوه و معنوی تمامی ماسونها ازجمله خود او بود.
پس از انتقال این مجسمه به نیویورک، آمریکاییها با هزینهای هنگفت پایهای ۴۶متری از جنس گرانیت برای آن ساختند تا مجسمه را بر روی آن قرار دهند. و جالب اینکه این پایهی گرانیتی بسیار شبیه به معبد سلیمان از آب درآمد!! معبدی که ماسونها برای رسیدن به نظم نوین جهانی و تشکیل حکومت یهودی - ماسونی خویش آرزوی ساختن آن را بر بقایای مسجد الاقصی دارند.
درباره این سایت